Echt verschrikkelijk om twee weken weg te zijn uit Madagaskar. Zie hierboven wat je dan zoal mist. Maar het was natuurlijk wel goed om even niet 6 dagen per week te werken, niet elke dag in het stof van de bouw rond te lopen en niet elke dag frans te praten.

En het was goed om in Mozambique wat Nederlandse vrienden op te zoeken. Vanuit Maputo zijn we naar het noorden gereden, en in Tofo hebben we wat gedoken. Al ben ik niet op whalesharks of dolfijnen gestuit, het was toch een mooie ervaring, en er is veel gelachen. Altijd goed.

Daarna was het tijd voor een langzame terugreis. Eerst via Johannesburg, een metropool waar je van je auto de kroeg in stapt, en van de kroeg weer in de auto. Maar dat geeft je wat meer ballen om eventuele hijackers bij stoplichten omver te rijden. Verder is het er rustig, maar ik had wellicht liever een ander deel van zuid afrika gezien. Dus is ik was eigenlijk blij dat ik weer in het vliegtuig terug naar mijn geliefde Madagaskar stapte. In Toalagnaro, ofwel fort dauphin was het echt goed toeven. Hoewel het toerisme tegenwoordig wordt overruled en weggepest door de mining business, is er toch nog wel iets van het natuurschoon over getuige bovenstaande foto.
Daarna was het helaas weer tijd om terug te gaan naar Tana en het neergelegde bijltje weer op te pakken. Daarover later meer..