La Fatigue

Langzamerhand is alle surplus energie uit mij weggestroomd, en kom ik niet meer tot het neerkloppen van spitsvondige stukjes op de blog. En nu heb ik nog een fysiek veel minder intensieve baan dan de meeste mensen hier. Ik sjouw niet de hele dag rond met een zak houtskool op mijn hoofd; ik ren niet achter auto’s aan die optrekken in de file om mij een krant, zonnebril, lampje, schoonmaaklapje of andere toevallig verkregen artikelen te verkopen; ik hoef niet met uiterste precisie in de taxi-be te springen, ik hoef geen te slopen krukassen met een hamer in stukken te slaan. Kortom ik heb het eigenlijk erg makkelijk. Toch zie ik langzamerhand uit naar een vakantie. En die komt er. Voor mij wel. Over 2 weken zit ik ergens in een dorpje in Mozambique met allerlei vrienden uit NL die dan gedeeltelijk toevallig, gedeeltelijk precisieus gepland, ook daar zijn om met een verdwaalde whaleshark te zwemmen en met de duikcursus ook tot werkelijke lichamelijke vermoeienis te komen.